[caption id="attachment_233941" align="aligncenter" width="300"]
Afgesien van die liefde, versorging en onderrig van die kinders, word hulle ook geestelik toegerus om, wanneer hulle na hulle gemeenskappe terugkeer, die Evangelie aan mense te kan bring en kerke te plant. Odette saam met ‘n paar gelukkige dogters.[/caption]As een van die kinders in jou sorg haar eie lewe neem en jy ontdek later dat al die tekens daar was, maar jy het dit nie raakgesien nie, word jy oorweldig deur verslaentheid, maar ook selfverwyt. Odette Davids, wat in 2019 vir etlike maande opleiding by die Living Waters Village, Borneo aangebied het, vertel:“Gedurende die Walking with Wounded Children-kursus is posttraumatiese stresversteuring behandel en ek het die simptome bespreek, onder andere vermyding. Die leier van die kinderbeskermingseenheid het skielik die klas onderbreek en met trane in sy oë en ‘n uitdrukking van pyn op sy gesig gevra: ‘Odette, waar was jy sewe jaar gelede? Hoekom het ons dit nie sewe jaar gelede geweet nie? Een van ons kinders het selfmoord gepleeg en as ek luister wat jy nou oor vermyding sê, is dit presies wat ons by hierdie dogter opgemerk het.’ Ons het stil geraak en ‘n tyd in gebed spandeer om die Here te vra om ons te help dat só iets nooit weer sal gebeur nie.“Daar is tans ongeveer 700 kinders by die sentrum wie uit die tropiese woud kom. Hulle kom vir verskeie redes na die sentrum toe – sommige is deur hulle ouers in die steek gelaat, ander is deur die gemeenskap hierheen gebring omdat hulle siek was en hulle nie die kinders kon versorg nie. Daar is ‘n skool by die sentrum, The Miracle Zone, met verwysing na al die wonderwerke wat die Here daar doen.“Die leiers by die sentrum wat die opleiding bygewoon het, was almal kinders wat deur hulle ouers in die steek gelaat is en by die sentrum grootgeword het.“Die eerste kursus wat ek in 2019 aangebied het, was die Entering the World of Children-kursus en is deur al 79 leiers bygewoon. Uit hierdie groep is ses leiers uitgekies om die Walking with Wounded Children-kursus te doen.”Odette was tydens haar verblyf by die sentrum ‘n lewende voorbeeld van die beginsels wat sy aan die personeel oorgedra het. Sy het nie net die kinders se name begin leer nie, maar ook basiese sinne in die plaaslike taal aangeleer, alles ter wille van respekvolle verhoudings. Sy het gedeel in die huistake en met haar energie en humor vreugde gebring. In ‘n kort tyd het sy beide die personeel en die kinders se diep vertroue gewen.
